Spotykamy go codziennie. Jedni go lubią, inni wprost nienawidzą. Co to jest poliester? W jaki sposób powstaje? Ma więcej zalet, czy może jednak wad? Być może słyszałeś kiedyś o tym, że jest on zły dla środowiska - czy to prawda? Na te oraz inne pytania orbitujące wokół poliestru postaramy się odpowiedzieć w tym wpisie blogowym. Zapraszamy do lektury!

Poliester - co to za materiał?

Zacznijmy od odrobiny chemii. Poliestry są polimerami otrzymywanymi z monomerów (związków o małej masie cząsteczkowej). Mają one bardzo wiele zastosowań w przemyśle, tym także we włókiennictwie. O tym, jak powstaje poliester, piszemy dalej.

Jeżeli chodzi o sam materiał, należy on do najczęściej spotykanych - natrafisz na niego w każdym sklepie odzieżowym, a także w sklepach z tkaninami. Znajdziesz go także w większości kobiecych szaf. Może występować samodzielnie - 100% poliester lub jako dodatek do innych materiałów np. tkanin bawełnianych. Co ciekawe, to włókno syntetyczne ma właściwości nieco zbliżone właśnie do bawełny.

Czysty poliester - jaki to materiał? Tkaniny poliestrowe mają swoje plusy, jak i minusy (które omówimy w dalszej części tekstu). Faktem jednak jest, że słabej jakości poliester może nie być najprzyjemniejszy w noszeniu. Dlatego, jeżeli planujesz uszyć z tego materiału np. sukienkę albo koszulę, sięgnij po wysokiej jakości materiał poliestrowy. Znajdziesz go na przykład w ofercie naszego sklepu online.

Kilka słów o historii poliestru

Wiesz już mniej więcej, co to poliester. Teraz chcielibyśmy krótko przybliżyć Ci jego historię. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że materiał ten towarzyszy ludzkości już niemalże 80. lat (na dzień publikacji tego tekstu). Przyjrzyjmy się więc temu, skąd właściwie wziął się poliester w ubraniach, które nosimy dziś, w XXI wieku.

Pierwsze eksperymenty nad syntetycznymi materiałami prowadzone były już w latach 30. XX wieku. Jednak dopiero w 1941 roku, w trakcie trwania II Wojny Światowej, w Manchesterze opatentowano PET - rodzaj termoplastycznego polimeru. Odpowiada za to dwóch brytyjskich chemików: James Tennant DIckson oraz John Rex Whinfield. Jakiś czas później powstały także inne wersje poliestru, opracowane przez chemików z Ameryki oraz Związku Radzieckiego.

Na początku nie cieszył się wielką popularnością. Zdobył ją nieco później, w latach 70., kiedy to zyskał sobie nawet miano cudownego materiału (którego nie trzeba prasować) i królował obok butów na platformach, spodni dzwonów oraz innych, charakterystycznych dla tej epoki elementów. Jego złote lata nie trwały jednak długo. Z czasem poliester stracił reputację i zaczęto o nim mówić, że jest niewygodny, a ponadto tani i tandetny. O ile faktycznie kiedyś mogło tak być, to dla współczesnych, wysokiej jakości materiałów poliestrowych taka opinia jest krzywdząca.

Dzisiaj zwraca się uwagę na to, że jego produkcja szkodzi środowisku, ponieważ poliester produkowany jest z nieodnawialnej ropy naftowej. Z tego powodu często niesłusznie się go demonizuje, a przecież poliester może pochodzić z recyklingu... Z kolei często stawiana w opozycji do tego sztucznego materiału bawełna w wielu przypadkach także nie jest najlepszym dla planety rozwiązaniem. Jej produkcja bowiem często wymaga stosowania dużej ilości pestycydów, a także wody. Mówi się o tym, że nawadnianie bawełnianych pól stanowi główny przyczynek zmniejszania się Morza Aralskiego.

Otrzymywanie poliestru

Odpowiedzieliśmy już na pytanie często wyszukiwane przez użytkowników Internetu: poliester - co to jest za materiał? Obiecaliśmy także omówić to, w jaki sposób powstaje ten materiał. Tłumaczymy poniżej.

Produkcja poliestru ma miejsce podczas syntezy pewnych estrów, alkoholi i kwasów. Te znane pojęcia z chemii niewiele jednak mówią przeciętnemu obywatelowi. Upraszczając, poliester powstaje z ropy naftowej poddanej jednej z trzech reakcji chemicznych. Początkowo ma on formę niewielkich płatków, które poddaje się topnieniu w wysokiej temperaturze. Ze ściekających  i wysychających nitek uzyskuje się włókna. Później można je rozciągać, a także nadawać im pożądany wygląd.

Jak wspominaliśmy wcześniej, poliester może być także poddany recyklingowi. Kwestię tego, czy poliester to dobry materiał, czy faktycznie jest tak bardzo szkodliwy dla planety, pozostawiamy ocenie indywidualnej.

Wady i zalety tego materiału

Wiesz już co to poliester i znasz jego historię. Wspomnieliśmy już, że ma on zarówno swoje zalety, jak i wady, przez co jedni go lubią, a inni nie znoszą. Pochylmy się nad jednymi i drugimi.

Zalety poliestru	Wady poliestru
Duża sprężystość - materiał ten nie odkształca się ani nie wyciąga. Odporność na zagniecenia - często nie trzeba go prasować. Jest higrofobijny - nie wchłania wilgoci i szybko schnie. Jest bardzo wytrzymały - potrafi dużo znieść. Plamoodporność - jest odporny na zabrudzenia i można go prać nawet w zimnej wodzie. Jest lekki - świetnie nada się np. na letnie sukienki. Jest niedrogi.	Może się elektryzować i psuć misternie ułożone fryzury. Jest stosunkowo mało przewiewny - można się w nim spocić. Jest łatwopalny - należy bardzo uważać na wszelkie źródła ognia i żaru.

Poliester dla sportowców i nie tylko

Czy poliester to dobry materiał dla sportowców? Okazuje się, że tak - chętnie stosuje się go podczas szycia ubrań sportowych. Jeśli materiał jest wysokiej jakości:

• pozwala on swobodnie oddychać ciału,
• dobrze odprowadza pot bez powstawania mokrych plam,
• skutecznie chroni przed wiatrem i deszczem.

Współcześnie poliester w ubraniach ma szerokie zastosowanie - bielizna, płaszcze przeciwdeszczowe, polary... Znaleźć go jest naprawdę nietrudno. Warto pamiętać o tym, że obecnie ten materiał w niczym nie przypomina tego demonizowanego, niewygodnego poliestru z lat 70.

Nie bój się poliestru!

Chciałoby się rzec, co to za materiał - poliester! Może mieć wiele zastosowań - od zwiewnych sukienek, poprzez ciepłe polary, aż po wodo- i wiatroodporne płaszcze. Mamy nadzieję, że z naszego artykułu wyciągniesz wiele przydatnych informacji na temat poliestru. Zapraszamy także do zakupów w naszym sklepie internetowym, gdzie znajdziesz wiele fantastycznych materiałów, nie tylko poliestrowych.